Maatschappelijke ondersteuning na een ongeval: taak van de gemeente of van de aansprakelijke partij?
In 2015 trad de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) in werking. De Wmo biedt op gemeentelijk niveau ondersteuning aan mensen die niet langer in staat zijn om op eigen kracht in hun behoeften te voorzien. Denk hierbij onder andere aan woningaanpassingen, de behoefte aan huishoudelijke hulp en/of persoonlijke begeleiding.Binnen de letselschadepraktijk zijn dit schadeposten die voortdurend de revue passeren. Op grond van artikel 6:95 van het Burgerlijk Wetboek zijn slachtoffers in beginsel gerechtigd om dergelijke kosten op de aansprakelijke partij te verhalen. Desondanks worden slachtoffers dikwijls door de aansprakelijke partij naar gemeenten doorverwezen. Hiermee wordt de indruk gewekt dat gemeenten een eerste aanspreekpunt vormen en de aansprakelijke partijen de facto een vangnetfunctie bekleden. Dit tot grote frustratie van slachtoffers die geregeld geconfronteerd worden met lange wachttijden en bureaucratie. De kamerbrief van 21 juni 2021 van minister Hugo de Jonge brengt daar (hopelijk) verandering in.
Doorverwijzen; eerder uitzondering dan regel
De Jonge schrijft in zijn brief dat het dwingend doorverwijzen naar gemeenten niet in overeenstemming is met het recht. De aansprakelijke partij is in beginsel verplicht om de veroorzaakte schade te vergoeden. Men mag derhalve niet van het slachtoffer verlangen dat hij of zij zich eerst tot de gemeente wendt. Omgekeerd geldt dat gemeenten evenmin direct mogen terugverwijzen naar de aansprakelijke partij. De keuze is immers aan het slachtoffer om al dan niet een beroep te doen op de gemeente of de aansprakelijke partij.
Uitzonderingen
Een dwingende doorverwijzing is dus niet correct. Wel staat het zowel de aansprakelijke partij als de gemeente vrij om het slachtoffer te adviseren om een weloverwogen keuze te maken. Zo is het goed mogelijk dat een gemeente beter in staat is om bepaalde voorzieningen te treffen. Denk bijvoorbeeld aan het verlenen van een invalidenkaart of een urgentieverklaring. Een doorverwijzing naar de gemeente kan om praktische overwegingen in specifieke gevallen dus zeer terecht zijn.
Conclusie
Het is noch aan de aansprakelijke partij, noch aan de gemeente om te bepalen wie in de maatschappelijke ondersteuning zal voorzien. Het staat het slachtoffer vrij om te kiezen tussen beide partijen. Wat uiteindelijk de meest praktische keuze is, zal aan de hand van de omstandigheden van het geval moeten worden beoordeeld.
Geschreven door: Threesy Cijntje
Geraadpleegde bronnen:
- Zicht op de Wmo 2017, Sociaal en Cultureel Planbureau.
- Kamerbrief d.d. 21 juni 2021 van minister Hugo de Jonge.